نفس‌گیر

توهمات ذهنی زمانی خطرناک و کشنده اند که افسار قلب را در دست داشته باشند و به جای قلبمان ، ذهنمان فرمان براند.در این هنگام شما دیگر به جای اینکه به حقیقت حال حاضر اکتفا کنید ، هراسان در آینده و شتابان در گذشته به دنبال تسکین رنج میگردید ، حال آنکه ، تسکین رنج هیچ چیز جز تجربه تمام و کامل آنچه می‌گذرد نیست.ممکن است لحظاتی در زندگی تجربه شوند که نفس در سینه سنگینی کند ، دل نتواند خوب بزند و گلو را باد غم در بر بگیرد.این لحظات هیچ راه فراری ندارند ، خفقان و سنگینی روی قفسه سینه میماند و غم در دل شکوفه میزند.راه فراری نیست و تنها با یاد خداست که دلها آرام می‌گیرد.پس فرار کنید به سمت خدا که او آرام و امان شماست.برخی می‌گویند تراپی ، برخی می‌گویند مهمانی ، برخی میگویند دوپامین بهرشکل.من همه را آزمودم ، هریک را کمتر و بیشتر دیدم یا چشیدم یا شنیدم.هیچیک تسکین نیست.تنها با رها کردن است که که دل آرام میگیرد.همین.در‌ پناه حق.